Anadolu’da insanın dişisine KADIN denir. Kadın, büyür, gelişir, sosyal hayatın bir parçası olur, üretir, ailesini yönetir, ilini yönetir, ülkesini yönetir KADINANA olur…   Ülkesini yönetir dedim, Afyon’un toprakları birçok kültüre, birçok medeniyete ev sahipliği yapmış, yurt olmuştur. Yurt insanları yurttaş olmuş, eşit haklara sahip olmuş, sahip oldukları hakları beraberce korumuştur.   Son yıllarda yurdumuzda yaşayan, sosyal duruşuyla, ekonomisiyle, tarihiyle, kültürüyle izler bırakmış Frigler gündem olmuş, onların kentleri, onların medeniyeti, onların kültürleri yeniden önem kazanmıştır.  Afyon’un İhsaniye ilçesinde Frig medeniyetine ait eserler bir bir gün yüzüne çıkarılmaya başlanmıştır. Frigler MÖ 700 yüzyılda bu topraklarda yaşamıştır. Ana Tanrıça Kybele, Bereket Tanrısı, Bolluk Tanrısı olarak halkını yönetmiş, Yunan Tanrıları gibi çıplak değildir Kybele. Başındaki başlık Anadolu kadının başlığı olmuştur sonra. Yörük kadınların başlığı ve gazileri olmuştur.   Kybele, sevecen bir tanrıdır. Hiç acımasız olmamış, halkı da onun yönetiminde “ Darlık” nedir bilmemiş, şükür olarak MALTAŞ törenlerinde boğaları kurban etmişlerdir. Friğ Uygarlığından 200 yıl sonra Yunan Medeniyeti nin tanrıları acımasız, kızdıkları insanlarını hayvanlara çevirip, yapmadıklarını bırakmamışlardır. İşte bu yüzden Frig Ana tanrıça Kybele KADINANA’dır halkının gözünde; yurduna ve insanlarına karşılıksız hizmet getirmiştir.   Anadolu Moğol istilasına uğrayınca 3. Alaeddin Keykubat tahtı bırakıp kaçar. üç kızı zor koşullarda Afyon’a ulaşır; servetleriyle birlikte. O tarihlerde Afyon susuzluk çekmektedir. Kışlacık Köyünde Cennetten geldiğine inanılan bu suyu kanallar kazarak şehre ulaştırır. Yani Afyon halkı ölmeden Cennet Pınar’ının suyunu içmiştir. Üç sultan: Asiye Sultan, Melek Peyker, Naime Gevher, halkla öyle iyi ilişkiler kurmuşlar ki, gönüllerin sultanı olmuşlardır. Sevgilerinin ispatı olarak onlara KADINANA demişlerdir.  İlimize 18 Mayıs 2022’te kadın vali atanır, adı Kübra Güran Yiğitbaşı. Soyadı, benim gibi belli bir yaşa gelmiş insanlarda çağrışım yapar, ama çıkaramayız bir an. Sn. Valimiz, “Ben, Afyon’un geliniyim” der. Gelin olmak zordur ama vali olunca kolaylaşır diye düşünür insanlar. Her gelin gibi hizmet etmek ister evine, memleketine… Ayağının tozu geçmeden yollara düşer, tüm ilçeleri tek tek dolaşır. Tanımaya, anlamaya çalışır her bir yöreyi… Bilir ki, tanımadığın, anlamadığın şey hakkında yorum yapamazsın.  İnsanlara can olmak, candaş olmak için beraber olmak, beraber üretmek gerektir. Onun için Şuhut’ta patates tarlasında hasat yaparken, Çay’da, Sultandağı’nda kiraz toplarken bulursun sn. valimizi. Geldiğinin ilk ayında Ayazini de yağış sel olur, doldurur sokakları, evleri! Daha taze vali iken durur, durdurur, set olur selin önüne… Deprem olur, 11 ilimiz enkaz altında! İlimiz AFAD Müdürü Sn. Mehmet BULDAN 45. Dakikada yollardadır, yalnız eşi aynı gün ameliyat olması gerekir, anlatır valimize durumu bir gün izinlidir Mehmet bey, ertesi gün, o da deprem bölgesindedir. Bunlarında bilinmesi gerekir diye yazıyorum.  Yaralar sarılmaya çalışılır ama evler perişan. Yurtsuz kalan insanlar yurdumuza dağıtılır. Afyon’a gelenleri Sn. Valimiz Kübra Güran Yiğitbaşı karşılar, çocukları bağrına basar kucaklar. Onların yaşadıkları Travmaları ana kucağında sımsıcak sarılışıyla unutturmaya çalışır valimiz. Gecesi gündüzü birbirine karışmıştır sayın valimizin ve arkadaşlarının. Bir korumasıyla konuşuyorum, “ Hocam, sor ki yaşadıklarımızdan pişman mıyız, asla, huzur doluyuz…”   Sn. Valimiz, aklımda kalan bir dörtlükte ki gibi: “Bir tohum ek ki toprağa Geçmişe duvar Günümüze ışık Geleceğe güneş olsun.” Misali, bunun çabası içinde durmadan…   8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nde İhsaniye nin Demirli köyünde olacak sn. Valimiz. Al yazmalı, mor şalvarlı kadınlarla birlikte. Onların ürettiklerin pazarlanması için Pazar yerinin temelini atacak Kadınlar Günü’nde. Yalnız Demirli Köyü için değil, çevresinde ki sekiz köyle birlikte. Sn. Valimiz Kübra Güran Yiğitbaşı  “KADINANA” olma tacını çoktan hakketmiş değil mi sevgili okurlarım. Onun şahsında tüm kadınlarımızın gününü kutlar, sağlıklar dilerim. Bu günlerde Cemal Süreyya’nın bir şiirini armağan ediyorum:   “Ne güle bülbülü sor   Ne de bugüne dünü   Her ne kadar yüz gülse de   Acı kalpte   Hüzün yüzde”   Geçer bunların hepsi, bugünde ki gibi bir olalım yeter….