Bugün biraz nostalji okuyalım istedim. Geçmişe dair büyüklerimizden duyduğumuz öyle siyasetçiler vardı ki adeta evde aile  ile sohbete eşlik ederlerdi. Büyük çekişme yaşayan iki liderler vardı ki herkesin bildiği bir Demirel ve İnönü gerçeğini yazmadan geçemeyeceğim. Bir röportaj sırasında Demirel’e gazeteci sorar : – İsmet İnönü ile aranızda bir sıkıntı mı var..? Demirel’in cevabı : – O arkasına koskoca Kurtuluş Savaşını almış bir kahraman. Ben kimim ki onunla bir sıkıntım olabilsin.? Demirel’in ilk başbakanlık dönemi, Anıtkabir ziyaret ediliyor. Demirel protokol gereği önde yürüyor. Bu durumdan rahatsız. Adımlarını yavaşlatarak İsmet Paşa’nın yanına gelmesini bekliyor. Bunu fark eden Paşa hızlıca Demirel’e yanaşıyor ve – Yürü, yürü rahat ol, sen Başbakansın. Protokol kimsenin değerini düşürmez, diyor. Siyaset ve zerafet iç içe geçmiş. Ne güzel bir görüntü. Nezaket, tavır, üslup, devlet adamlığı, adam gibi adamlık bu olsa gerek. Mekanları cennet olsun. * Bir diğer konu var ki Demirel ve İsmet İnönü arasında geçer; Süleyman Demirel’in İsmet İnönü ile anısı……..”39 yaşında Başbakan oldum. Ana muhalefet lideri İnönü’ydü. Yeminle söylüyorum; onunla görüşmeye giderken dizlerim titrerdi. Ben alt tarafı Çoban Sülü. O ise Garp Cephesi kumandanı, Cumhuriyet’in ikinci adamıydı.” Seçimlerden yüzde 50 oy alarak Başbakan olan Süleyman Demirel, meclisin ilk günü meclis binasında İsmet İnönü ile karşılaşır. İnönü kendisine, “Meclisin kaç merdiveni var Süleyman biliyor musun?” diye sorar. Demirel cevap verir; “Bilmiyorum…” Beklemediği bir soru karşısında cevapsız kalan Demirel, bu durum karşısında içten içe bozulmuştur. Birkaç gün sonra mecliste yeniden İnönü’nün yanına giden Demirel kulağına eğilerek; “Efendim, meclisin 220 merdiveni var!” der. Kime saydırdın? diye sorar İnönü. Demirel; “Bizzat ben saydım efendim!” der ve bunun üzerine İnönü’den tarihi bir söz duyar; “Bak Süleyman, lider odur ki zor işlerle uğraşsın. Lider basit işleri kendi yapmaz. Bak mesela ben meclisin kaç merdiveni olduğunu bilmiyordum. Sana saydırdım…” Bu anekdotta tarihe geçen kurnazca yaklaşım bizzat Süleyman Demirel’in ağzından aktarılmış. Kırgınlık, kızgınlık, kibir yok. İdeolojik siyasi politika hiçbir zaman göz ardı edilmemiş. Ee ne diyelim bizde Dün dündür, bugün bugündür. Esen kalın…