31 Mart Yerel Seçimleri için son haftalara girdik. Bu Pazar değil de önümüzdeki Pazar seçim var. Belediye Başkanlarını, Belediye Meclis Üyelerini, İl Genel Meclisi Üyelerini ve Muhtarları seçeceğiz. Şimdiye kadar gördüğüm en sakin seçim dönemi. Toplumda bir heyecan yok. Adaylarda hırs yok. Vatandaş herhangi bir aday kazandığında çok şeyin değişmeyeceği düşüncesi hâkim. Her seçim dönemi ortaya çıkan bir türlü gerçekleşmeyen vaatler. Ekonomik krizin belediye bütçelerini de etkileyecek olması da bir umutsuzluk kaynağı. Ayrıca siyasi partilerdeki demokratik olmayan uygulamalar siyasete güveni oldukça azalttı. Bir partide aday olmak için önce liyakate bakılmıyor. Önce partinin ve teşkilatının gözüne girmen gerekiyor. Bunun için sorgulamayan eleştirmeyen bir kişiliğe sahip olman gerekiyor. Daha sonra ekonomik gücünün yerinde olması gerekiyor. Günümüzde en düşük bütçeli başkan adayının beş on milyonu (Eski para ile trilyonu) gözden çıkarması gerekiyor. Merkezde açılacak bir kaç aylık seçim bürosu için bir yıllık kira ödemek gerekiyor. Giydirilen otobüs ve minibüslerin kirası hariç yakıt giderleri milyonları buluyor. İkramlar, hediyeler ve yapılan yardımlarda oldukça masraflı. Bu masrafların başkan seçildiğinde alacağı maaş ile de çıkartılması mümkün değil. Aday olmak için oldukça iyi bir servetinin olması gerekiyor. Bu durum milletvekilliği seçimlerinde de aynı. İyi bir eğitim aldınız, halkın içinde yaşıyor sorunlarını yakından takip ediyorsunuz, halk size güveniyor seviliyor sayılıyorsunuz ancak ekonomik durumunuz yeterli değil. Diyelim ki ekonomik durumunuz da iyi ama liderin gözüne girememişsiniz. Sizin aday olmanız mümkün değil. Hadi tüm bunları aştınız doğruları söylediğinizde kazanmanız mümkün değil. Trafik sorununu çözmek için toplu ulaşım araçlarına yeni düzenleme getireceğim. Araç sahiplerinin değil de halkın yararına kararlar alacağım dediğinizde tüm bu esnafın tepkisini çekersiniz. Her yerde durak ve yaya geçidi olmaz insanlar en az iki yüz üç yüz metre yürümeli derseniz halkın tepkisini çekersiniz. Kaldırımı ve yolu işgal eden esnafa müsaade etmeyeceğim derseniz esnafın tepkisini alırsınız. İşte bu ve buna benzer birçok nedenle oy alamazsınız. Artık insanlar siyasetten umudunu kesmiş vaziyette. Pekiyi hiç mi umut yok? Atatürk’ün Türk milletine, ulaşılmasını hedef olarak gösterdiği “Çağdaş Uygarlık Düzeyi” ne ulaşabilirsek bir umudumuz olur… Sağlıkla selametle kalın…