Valimiz Sn. Doç. Dr. Kübra Güran Yiğitbaşı ve eşi Sn. Burhan Selim Yiğitbaşı, Korel Termal Hotel’de 100. Yıl Kabul Töreni yaptı. Her yıl yapılan “ Cumhuriyet resepsiyonu töreni” bu sene farklı yapıldı! Farkı neydi diye soracak olursanız açıklayayım: Hani bizim geleneğimizde misafir kapıda karşılanır, ayakta uğurlanır, derler. Korel Hotel dış kapısından içeri girdiğinizde Sn. vali yardımcımız Uğur Kolsuz ve Vali Yardımcımız Sn. Betül Büyükkılıç, şık kıyafetleri ve gülen yüzleriyle “ Hoş geldiniz” diyerek tokalaşıyorlardı. Görevlendirilmiş personel bir Türk Bayrağı veriyordu herkese. Kabul Salonuna doğru ilerlerken Vali Yardımcımız sn. Mehmet Keklik Bey, “ Işıklı gözleri ve güleç yüzüyle” mutluluğunu beyan eder gibiydi.   İçeri girdiğimizde “ Karmaşadan” eser yoktu! Her kişi için masası belirli, mekan derli toplu, her şey, herkes yerli yerindeydi. Salon ışıkları, asılı bayrakları, masalardaki kırmızı beyaz balonları; daha parlak, daha renkli gösteriyordu. Tertip, düzen, disiplin, organizasyonda sn. Valimizin ölçülü sihirli gücü kendini hissettiriyordu… Açılış merasiminden sonra, gelen misafirler yemek dağıtım masaları önünde sıraya girer, tabaklarına “ Gözü doyuncaya kadar yemek koyardı.” Yemekler ayakta yenir, dökülen, saçılan, maslarda kalan yemeklerle üç salon insanı daha doyururdu. Yani israf had safhadaydı!… Bizim dinimiz : “Yiyiniz, içiniz ama israf etmeyiniz; çünkü Allah israf edenleri sevmez.( A’raf 7/31) diye buyuruyor. Kısaca bir dini öyküyü anlatıvereyim: bir köyün en zenginine sormuşlar ,” Nasıl zengin oldun?” diye. O da “ Ben hep sofraya oturarak yemek yerim. Ekmeğin kırıntısını dahi heba etmem. Demiş. Ahali olur mu öyle zenginlik! Ayakta yemek ye de, “Fakirleşecek misin bir görelim .” demişler. Adam ayakta yemek yemeye başlamış, malı mülkü daha da artmış! Köylüler,” Malın, mülkün daha da arttı!” dediklerinde,  O da, “ Ben ayakta yedim ekmeğimi ama yağlığımı boynuma bağladım, kırıntı dökülmedi.” Tören, saygı duruşu ve İstiklal Marşı’mızın okunmasından sonra sn. Valimiz Kübra Güran Yiğitbaşı’nın açış konuşmasıyla başladı. Aldığım notlarımı sizlere aktarayım: “Cumhuriyetin ilk meşalesi Afyonkarahisar’da yakıldı. Yakılan o meşale 100 yıl sonra bugün hala ülkemizi aydınlatmaktadır.” “Cumhuriyeti yarınlara taşımak hepimizin görevi.” “Ülkemizin hürriyet ve bağımsızlığı için canlarını feda eden aziz şehitlerimize Allah’tan rahmet diliyorum.” “Başta Gazi Mustafa Kemal olmak üzere kahraman gazilerimize sonsuz şükranlarımı sunuyorum.” “ Türkiye Cumhuriyeti son devletimizdir.” “Vicdanların sesi olan bir Türkiye Cumhuriyeti var.”     “CUMHURİYET’İN 100 YILI KUTLU OLSUN.” Sn. Valimiz konuşması ardından salonda bulunan tüm çocukları sahneye çağırdı, onlarla birlikte “Yüzüncü yıl pastasını” kesti. Bu çocuklar o pastanın tadını hiç unutmayacaklardır. Diyeceksiniz ki: Hiç mi kusur olmadı? Olmaz olur mu, kadı kızında bile kusur var derler atalarımız. Korel Hotel garsonları yemek dağıtımında kusurları vardı. Bazı masalar yemeklerini bitirdiğinde, bazıları daha çorbalarını kaşıklıyorlardı. Büyük Hotel’e bu yakışır mı bilemiyorum. Cumhuriyetin onuncu yıl kutlamalarına eşiyle katılan saygıdeğer Seviye Özsoy bu kez benim kolumda katıldı, Yüzüncü yıl kabulüne. “Şanslısın!” dediğinizi duyar gibi oldum. Mutluyum, mutlu kalınız…