KUZEYİN OĞLU

Yıllar öncesi de belki aynıydı ama günümüzde daha farklı…

Her gün değişen gündem daha da hızlandı. Gündeme yetişmek ne mümkün. Her yeni gün bir önceki günü aratıyor artık. Savaşlar, zulümler, kan, gözyaşı tüm dünya ülkelerini sarmışken, ülkemize baktığımızda ise daha vahim tablolar. Gündüz kuşağında ortaya çıkan konulara hiç girmek istemiyorum zaten. “Bu kadar kara mı görünen tablo?” diyorsanız emin olun daha neleri var.

++++

Ülkemizin başta kanayan yarası KADIN CİNAYETLERİ… Yeni güne artık neredeyse insanlar uyanmak istemez hale geldi. ‘Acaba bugün nerede ne oldu?’, ‘Nasıl bir gün olacak?’ gibi soruların birbirini kovaladığı günlerin eşiğindeyiz. Yurdun her bir köşesinden gelen kadın cinayetlerinin ardı kesilmiyor. En son acı maalesef Afyonkarahisar’da yaşandı. Boşanma aşamasına gelince işin rengi maalesef değişiyor. Erkekler de bakış açısı farklı bir yöne kayıyor.

“Benim değilse, kimsenin de olmayacak” mantığı sokağın her tarafını sarmış vaziyette. Sonrası onunla da bitmiyor. Silahla eşini katledenler, çözümü kendi kafasına sıkmakta buluyor? Peki ya geride kalanlar ne olacak? Gözü yaşlı anne ve babalar, kimsesiz kalan çocuklar…

Aynı durum maalesef sevgili olan gençler için de geçerli… Ölmek ve öldürmekte buluyor çareyi… Ölmedi mi farklı sonuçlar da ortaya çıkıyor. Kan ve gözyaşı hiç dinmiyor anlayacağınız.

Caydırıcı cezalar olmadığı sürece bu tür olayların önüne geçmek pek mümkün olmayacak gibi görünüyor. Kitle iletişim araçları başta olmak üzere, cinayet ve intihar haberlerinin haber siteleri, TV bültenleri ve gazetelerde yer alması da süreci olumsuz etkiliyor maalesef. Haberi gören veya izleyenin aklına yer ediyor bu durum. Merhum sanatçı Bergen’in hayatını anlatan film vizyona girdikten sadece birkaç ay sonra neler yaşandı hatırlayın. Eşinin veya sevgilisinin yüzüne kezzap atanlar olmuştu. (Filmde Bergen’in yüzüne kezzap atılmıştı ve ölüme giden yolculuk başlamıştı.)

Son söz eğitimin daha da derinleştirilmesi lazım. Her konuda eğitim ama… Çocuktan başlayıp tüm yaşlı bireylere kadar… Her bireyin yaşama hakkının olduğunu beyinlere kazımamız gerekiyor. Kutuplaşmanın arttığı, sinir stres ortamının çoğaldığı günümüzde pek mümkün değil ama barışın, kardeşliğin, arkadaşlığın, sevginin, saygının, ortak değerlerimizin tekrar yeşertilebilmesi için tüm topluma görev düşüyor. Eğitimler, seminerler, toplantılar, eylemler… İnsanın yaşaması için ne gerekiyorsa onlar yapılmalı diye düşünüyorum.

++++

TRABZONSPOR’UN EVLADI VOLKAN KONAK

Aslında Trabzonspor’un evladı Volkan Konak abimizi yazacaktım bu hafta…

Ama önceki gün ilimizde meydana gelen kadın cinayeti içimizi yaralayınca bu yazı gölgede kaldı. Arabeskin babası Ferdi Tayfur ile 2025 yılında yaprak dökümü erken başlamıştı. Edip Akbayram, Kahtalı Mıçe, Filiz Akın ve Volkan Konak….

Trabzonpor dedim çünkü kendisi Trabzonspor hastası bir renktaşımızdı.

Öyle ki, maçlarda bile kendinden geçecek şekilde fanatikti.

Trabzon’un evladıydı, Karadeniz uşağı… O yüzden Kuzeyin Oğlu diyorlardı O’na…

Atatürkçü idi. Gerçek bir Cumhuriyetçi ve gerçek bir devrimciydi. Her zaman da bunu dile getirmekten çekinmezdi. Bu yönü ile bir kesim tarafından çok eleştirilse de yüreklere dokunan sesi herkesi kendisine çekerdi.

“Hey Gidi Karadeniz” parçasıyla bizim çocukluk yıllarımıza damga vurmuştu.

Bağlamasının tellerine vururken, ufuklara yelken açtırır Volkan abimiz. Nazım Hikmet’i çok severdi ve kendisinden de oldukça etkilenmişti.

Karadeniz müzikleriyle kalplere dokunan Volkan abimiz, Kâzım Koyuncu anısına ‘Gardaş’ eserini bestelemişti. Ve o “Cerrahpaşa”… Canının yarısı babasını kaybetmenin acısının adıydı.

Bilmeyen bilmesin. Biz O’nun koca yüreğini, sevdasını, acısını bildik kabul ettik. Bu dünyadan bir Volkan Konak geçti, Kuzeyin Oğlu geçti, Atatürkçü bir aydın geçti, Trabzonsporumuzun evladı bir renktaşımız geçti… Ruhu şad olsun. O güzel yüreğine bin selam olsun Volkan abi…

Sevgiyle kalın… Umutla kalın…