Bir zamanlar hayat vardı… İnsanların yüzü gülüyordu, dostluk ve kardeşlik vardı. Büyük büyüklüğünü bilir, küçük de küçüklüğünü… Ve ona göre şekillenirdi Adab-ı Muaşeret… Sevgi vardı, saygı vardı, nezaket vardı, üslup vardı. Belki zamanın dar kısımlarıydı görsel ve göreceli olarak ama bugünden çok daha güzeldi. 90’lardan bir parça dinleyen arkadaşıma sorduğumda “Biz onlarla büyüdük” diyerek o zamanın kıymetini ifade ediyordu Nur… Sokağın sesi vardı mesela… Sokakta ses vardı… İçeri girmeyen futbol oynayan çocuklardık. Çay Lisesi’nin ön bahçesinde ders başlamadan futbol oynarken öğretmenimizin bizlere yaptığı espriler vardı. Teknoloji yoktu, internet, sosyal medya ve birçok platform… Kısaca sanal alem yoktu. Cep telefonları yoktu mesela… Haberleşme birimi yoktu. Herkes saati bilirdi karanlık çökene kadar akşamları… Bir Çayıryazı akşamı ile aydınlanırdı o küçücük hayatımız… Hangi tarafından tutsam, satır aralarına hep özlem giriyor. Bakış açımız, düşünce yapımız, öğrendiklerimiz, hayallerimiz ve bize dair her şey… Şimdi çıkıp hayata desek ki, “Bana çocukluğumu ısmarlar mısın ey hayat!” Ve sonuna eklesek; zaman tüneli misali… Ismarla ki görelim kaybettiklerimizi… Bize miras kalan değerlerimizi nasıl yitirdiğimizi… O zamandan neler kalmış elimizde, bir bir baksak mesela… Kalemin süslü harfleriyle geçmişe giderken, buram buram kokan 90’ları görsek… Tarladan yeni koparılmış çiçek tekerini ve üzerindeki çiçekleri bitirmeyi… Bitmeyince gönülsüzce bırakmayı mesela… (çekirdek çitlemeyi) Arefe günlerinde Çayıryazı’nın şen şakrak sokakları… Komşuda pişen kalın ekmekleri, yumurtalı ve sebzeli bükmeleri… Futbol maçından önce ‘Kornerler benim, penaltılar benim’ demeler… Kuzinede pişen patatesler… Soba üzerindeki portakal kabuklarının enfes kokusu… Çok güzel günlerdi… Kahkahalarımız bile coşkuluydu… Mutlu bir çocukluk dönemiydi. Herkesin birbirine yakın olduğu, soğukluğun yaşanmadığı, menfaatlerin ön plana çıkmadığı, yüze gülüp kuyu kazmaların bulunmadığı hayal gibi bir zamandan bahsediyorum. O zamanlar belki de rüyaymış ve biz o güzel rüyadan uyanmışız… Şimdi o günlerde çalan bir parçada hatırlıyor ve yılların ne de çabuk geçtiğini anlıyoruz. Bu konu biraz uzar gider… Önümüzdeki haftalarda devam edelim… TÜM 90’LARA SELAM OLSUN… ++++ SİYASETİN 9 RENGİ, AFYON DEMOKRASİSİNDE 31 Mart yerel seçimlerine doğru giderken, siyasi partilerde hareketlilik devam ediyor. Önceki gün belirtilen başkan adayları ile birlikte 9 aday Afyonkarahisar Belediye başkanlığı için yarışacak. Daha önce açıklanan isimlerle ilimizde toplam 7 aday vardı. AK Parti: Hüseyin Ceylan Uluçay CHP: Burcu Köksal MHP: Sezer Küçükkurt İYİ Parti: Alper Yağcı Saadet Partisi: Beytullah Karataş Yeniden Refah Partisi: Şükrü Sarıdere Büyük Türkiye Partisi: Yusuf Özçam Gün içerisinde iki ismin daha aday olduğu belirtildi. Millet Partisi: Ömer Sarıgül DEVA Partisi: Tarık Tunç Açıklanan isimlerle ilimizdeki belediye başkan adayı sayısı 9’a yükseldi. Diğer partilerin aday çıkarıp çıkarmayacağı da merak konusu oldu. Sevgiyle kalın… Umutla kalın…