Benim bu genç yaşımın en derin yarası. Ağladığım da en çok aradığım. Güldüğüm de keşke olsa diye ilk aklıma düşürdüğüm. Çocukluğum, masumiyetim, en yumuşak yerimsin. En zayıf halimsin.  En güçlü kıldığımsın. En çok hep çok derinden özlediğimsin. Burnumun ucunu tek sızlatan sensin.  Ciğerimdeki yangının sebebi yarım kalan yanımsın.. Her zaman solumda sağ olan adam, yeri asla dolmayacak bazı boşluklar vardır hayatta; İște sen o boşluksun DEDEM.. Senin güçlü torunun olarak zorda olsa hayata devam edeceğim, emeklerinin karşılığını vereceğim. Sen rahat uyu Dedem. Yaşamak zor olsa da yıllardır verdiği emeklerinin karşılığını vermeye her zaman devam edeceğim. Sizler de Asla Pes Etmeyin ve her zaman gülümseyin. Sevgili yol arkadaşlarım, destekçilerim, sağlığınızın kıymetini bilin. Bilin ki bizlerin güçlü olduğunu herkese hissettirelim. Ben Sude KARAKOÇ olarak yıllardır tedavilerin içinde hayatıma pes etmeden devam ettim ve en büyük destekçim olan, her üzüldüğüm de arkanda ben varım senin diyen, kendisi de 4 yıldır kanserle mücadele veren Dedem Halil İbrahim KARAKOÇ’u kaybettim.  Dedem bende derin bir yara bıraktı. Toparlanamam zannettim ama toparlandım ve Afyonkarahisar MS Hastaları Dernek Başkanı olarak Afyonkarahisar’daki MS Hastalarının sesi olmaya devam edeceğim. Gelin sizler bana ulaşın ve MS ‘in sesi olalım. MS’le gülüMSemeyelim, MS’le pes etmeyelim.