Biliyoruz… O da severdi hayvanları… Özellikle köpekleri ve atları… Hatta Gazi Paşamızın Foks adında köpeği vardı. Ruam hastalığına yakalanan tayı içi gözyaşı döktüğünü, veterinerlerin hasta taya yaklaşmasının doğru olmayacağını belirtmesi üzerine bile eldiven giyerek tayı sevdiğini, bu duruma ne kadar üzüldüğünü biliyoruz. O hasta hayvanı gözyaşları ile severken söylediği “Çocuğum olmadığında hikmet ve isabet varmış, eğer bir evlat kaybetmek felaketine uğrasaydım, kalbim elem ve kedere dayanamazdı” sözü de Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün yüreğindeki hayvan sevgisinin bir göstergesiydi. Çocukluktan gelen kuş sevgisini de biliyoruz. Güvercinleri vardı. Onların uçuşlarını izlerken büyük bir haz duyardı. Özgürlüğü hissedercesine… Ve bir de Alp vardı tabi… Bulgaristan Ataşe militerliğinden dönüşünde getirdiği… Çanakkale savaşlarında Atatürk’ün yanında bulunan Alp, sabahları Atamızın uyanış vaktini ezberlemişti. Atatürk’ün o dakikada uyanmadığını gördüğünde ise, üzerine çıkıp nefesini kontrol ettiğini biliyoruz. Alber isimli bir köpeği de sahiplendiğini biliyoruz. Ama Gazi Mustafa Kemal Atatürk, en çok Foks ile ilgilenmişti. Foks’un ne yiyip içtiğinden her şeyine kadar tek tek takip ederdi. Elini ısırdığında bile Foks’a sinirlenmemiş, ölümüne çok üzülmüştü. Kıssadan hisse diyeceğim o ki, Gazi Paşamızın da kendisine sadık can dostları vardı. ++++ Kış geldi, havalar soğudu… Sokakların her köşesinde bir yavru köpek veya kedileri görmek mümkün… Onları unutmak da bizlere yakışır mı? Bir kap su ve mama… Onların yaşamlarını sürdürmeleri için insanlar açısından küçük, insanlık açısından büyük bir olay… Zor değil, bunu yapabiliriz. Yapmamak veya yapamamak için hiçbir geçerli sebebimiz yok… Konuyu dağıtıp kafalarınızı karıştırmak istemem. Anlatmaya çalıştığım ve üzerinde durmak istediğim konu “Hayvan sevgisini tüm yüreklere aşılamak ve can dostlarımıza sahip çıkmak…” Biliyorum ki, onlarla zaman geçiren bir insanın normal hayatı güzelleşecek, gergin geçen bir günü onlarla unutacak ve insanoğlu gerçekten huzur bulacak. Etrafınızda kedi, köpek, kuş ve balık besleyen insanlara bir göz gezdirin. Demek istediğimi çok iyi anlayacaksınız. Yıllardır süregelen ve her kış aynı mevzuların hayvanseverleri yaraladığını belirtmek istiyorum. Bazı yerlerde görüyoruz. O küçücük canlara yapılan eziyetler, can kayıpları vs. oldukça kötü kareleri neredeyse her gün görür olduk. Yüreğinde merhamet taşıyan her insanın bu konuya duyarsız kalacağını düşünmüyorum. Ki zaten her insanda vicdan ve merhamet vardır. Öyle ya da böyle sonuç ne olursa olsun, bir insan bir canlıya zarar vermez, vermemeli… En azından bizler böyle düşünüyoruz. Gelin hep birlikte bize yoldaş olan, dost olan, vefalı canları incitmeyelim. Onları koruyalım. Sevelim… Sevgiyle kalın… Umutla kalın…